تورم، قیمت های بازار سهام را به روش های مختلف تحت تأثیر قرار می دهد. در شرایط تورمی، سرمایه گذاران برای مبلغ مشخص درآمد، بهای کمتری می پردازند و در شرایطی که تورم کم باشد، برای همان مبلغ درآمد، مایل به پرداخت بهای بیشتری هستند.
نسبت قیمت به سود هر سهم (P/E ) نشان می دهد که سرمایه گذاران برای سود ( E ) حاضر به پرداخت چه قیمتی ( P ) هستند. به عنوان مثال اگر سود شرکتی ۲۰۰ ریال و قیمت آن ۱۰۰۰ ریال باشد، نسبت P/E برابر با ۵ محاسبه می شود و این نسبت نشان می دهد که سرمایه گذاران مایل به پرداخت ۵ برابر سود برای مالکیت یک سهم شرکت هستند. تورم سرعت رشد قیمتها در اقتصاد است.
تورم کم در اقتصاد به احتمال بالایی، نشان از رشد اقتصاد است و در این شرایط احتمال اینکه بانک مرکزی نرخ بهره را افزایش دهد کم است . در حالتی که نرخ بهره و تورم در سطوح پایین قرار دارند ، فرصت رشد اقتصادی مهیا است و سرمایه گذاران حاضر به پرداخت بهای بیشتر برای درآمد شرکتها هستند و مردم بیشتر جذب سرمایه گذاری در سهام شرکتها می شوند از این رو انتظار داریم در این شرایط نسبت P/E افزایش یابد.
در شرایط ثبات اقتصادی (پایین بودن تورم و نرخ بهره) نرخ بازده مورد انتظار سرمایه گذاران پایین است، در مقابل در شرایطی که تورم بالا باشد انتظار بازده سرمایه گذران افزایش می باید. در شرایطی که سرمایه گذاران نرخ بازده مورد انتظار بالاتری داشته باشند نسبت P/E کاهش می یابد.
در زمان هایی که تورم پایین است، سرمایه گذاران نرخ بازده پایینی انتظار دارند در نتیجه P/E افزایش می یابد در نتیجه P/E بالا موجب بازده کم می شود.
در زمان هایی که تورم پایین است، سود شرکتها از کیفیت بالایی برخوردار است، چرا که سود حاصل از فعالیت شرکت ناشی از ارزش افزوده فعالیت آن است و سود ناشی از افزایش قیمتها در داخل این سودها نیست.
به عنوان مثال ، اگر تورم سالانه ۲۰% باشد(در مقایسه با میانگین تورم جهانی، نرخ بسیار بالایی است) شرکتی که کالایی را اول سال ۱۰۰ریال خریداره کرده است، می تواند آخر سال آن کالا را بدون تغییر خاصی ۱۲۰ریال بفروشد، ۲۰ریال سود حاصله بصورت کامل از تورم ناشی شده است. در این شرایط سرمایه گذاران به سود حاصله (E) بهای P کمتری پرداخت می کنند.
